Sessizlik uzayıp gidiyor. Gece anlamla bütünleşiyor. Ben geceyle bütünleşiyorum. Bir sis gibi çöküyor her şey gecede yeryüzüne. Hayatın bu denli anlama bürünmesinden ötürü geceyi seviyorum. Eşya sessiz, odam sessiz ve ben sessizim.
Gece uzayıp gidiyor. İçimde nedense bir uğultu var. Sakin kalınca onu dinliyorum. Sanki bir yolculuk hâlindeyim de gecede sessiz ve sakin kalınca bir yerde mola verip geçip gittiğim yerleri düşünürken buluyorum kendimi. Hayatın biraz daha sağlam bir zemine kavuşabilmesi için gönlümde bazı şeylerin iyi bir muhasebesini yapmak üzere gecenin sessizliği beni kendine davet ediyor.
Kendisiyle bütünleşebildigimiz her şeye samimi ve derin bir muhabbetle bağlanmaz mıyız? Bize hayatın bir ve bütün olduğunu duyuran sevdiklerimiz değil midir? İşte gecede bir kenara çekilip şöyle bir düşününce hemen her şeyi gönülden sevdiğimi duyarım ve bundan da derin bir huzur bulurum. Duygularım geceye doğru genişler, yıldızlara dokunur.
Bazen gökyüzünü içimde bulur gibi olurum. O karanlık boşlukta parlayan yıldızlar bana ilahî bir heybeti duyururlar. Bunu daha da derinden yaşamak gerekir fakat her nedense bu fazla sürmez ve yine kendime dönerim.
Gecede, içimde bir âlem inşa ettiğimi daha derinden fark ederim. Karanlıklarda bir başımayken ben, aslında o âlemdeyimdir. Dışarıdaki her şeyin bir hududu, bir sınırı var. Fakat genişleyen iç dünyam sınırları yavaş yavaş kaldırıyor ve bana daha sakin ve her şeyin barış hâlinde olduğu bir yaşam sunuyor. Bunun ebedî olmasını ve hep orada yaşamayı ne kadar isterdim! Bir sonsuzlukta yaşamak ve bu mükemmelliği varlığın özüne nüfuz ede ede duymak...
Gecede bunları düşünürken bir an yokluğa gömülen varlığın da aslında içten içe bunu söylediğini duymamak mümkün değil. Biz yokluğu içeriden ve dışarıdan duydukça yaratılışın özündeki mükemmelliği de duymaz mıyız? Biz arındıkça ve bir kenara çekildikçe o sonsuzluk bir duygu ve düşünce olup kalbimizde ve zihnimizde belirmez mi? Hiç değilse gecenin karanlığı anlamı en derinden duymak üzere bize verilmemiş mi?
Acizane bunun böyle olduğunu düşünüyorum. Sessiz ve sakin geceye karışıyorum. Karanlık gökyüzü içimde yıldız yıldız kümeleniyor. Bir huzura doğru açılıyorum. Geceyi dinliyorum.