Sevgi güçtür. Seven biri varoluşta kolay kolay sarsılmayacak bir mevki elde eder. Sevgi yaratımın esası olduğu için dünya bir anlamda severek yapılan şeyleri meydana çıkarmayı daha çok tercih eder. Çünkü sevgi yapar, nefret yıkar.
Yeryüzünde var olan, görünen her şey sevginin tezahürüdür. Bunu inkâr etmek varlığın sebebi hikmetini anlamamak olur. Öyleyse sevgi kuvvettir, imkândır, lutuftur, nasibe giden yolda bir önceki merhaledir. Sevgi bir yolculuktur aynı zamanda. Hayat en nihayetinde sevginin tezahüründen ibarettir.
Bize kötü, olumsuz, yanlış gelen her şey sevginin varlığını yüceltmek, değerini bildirmek içindir. Savaş birbirimizi sevmenin ve sevgiyle yaşamanın değerini bildirir bize. Sevgisizliğin nelere yol açabileceğini gösterir. Küskünlük, dargınlık ve her türden parçalanmışlık sevgi hâlinde bütünleşmenin önemini bir başka şekilde ifade eder. Mekân ve zaman ne olursa olsun sevgi bir bütün olmanın kendisidir. Varlığı, bilgiyi, hikmeti sezebilmenin en kestirme yoludur sevgi.
Sevgisizlik ise kaos ve yıkımdır. Dünya şimdilerde buna sahne oluyor. Bunca acı bize sevmeyi, sevgiyi hatırlatıyor yeniden. Dünyayı içine düştüğü kaostan çekip alacak olan sevgidir. Darmadağın olmuş iç âlemimizi toplayacak gücün adı da sevgidir. Bugün sevgisizlikten ve çatışmalardan kurumuş gönül iklimine sevginin yaşatacağı ferahlık ve huzur dolu günler herhalde çok yakındır.