Bir insanın birine yaşattığı güzel hisler, çok kıymetlidir. Nedense bunun değeri derin yalnızlıkların ve kayıpların sonunda anlaşılır.
İnsan, iç seyri gereği hâlden hâle geçebiliyor. Duygular, düşünceler değişiyor; zamanla tecrübe denen bir hâl oluşuyor insanda.
Yaşadığımız duygu hâlleri hiç değişmeyecekmiş gibi yaşarız bazen. Halbuki durmaksızın değişmektedirler. Bir düşünceden hiç vazgeçmeyeceğimizi zannederiz. Halbuki zaman ilerledikçe önceki düşüncelerimize gülüp geçeriz. İnsan söz konusu olduğunda onun içine dolan duygu ve düşünce âlemlerinin bir sonu olmadığı görülüyor.
Anladığım şey şu: İnsan bu dünyaya bir duygu ve düşünce hâline ait olmak için gelmedi. Fakat duyguyu ve düşünceyi yaşayıp bunlardan geçmek için geldi. Bu yolculuğun en güzel yanı ise onu zevkli bir seyir hâline getirmektedir. Şikayetlerden, kalp kırmalardan, olumsuz ruh hâllerinden mümkün olduğu kadar uzakta; hâlimizin, duygumuzun ve düşüncelerimizin daima değişeceğini bilmemiz gerekir.
Bunu fark etmek, insana geniş bir bakış açısı ve derin bir hoşgörü veriyor. Hayatın daima birileriyle çatışarak ve bile isteye hata yaparak yaşanmayacağını bilmeliyiz. Hem biz, bu dünyanın sekreteri değiliz. Üstümüze vazife olan şeyler var, olmayanlar var. Görevimizi yerine getirmek ve sevdiklerimizle huzurlu vakitler geçirmektir önemli olan.
Bunun ne kadar büyük nimetlerden olduğunu maalesef büyük acılardan sonra anlıyoruz. Sevdiklerimizin değerli olduğunu anlamamız için onları kaybetmemize gerek yok. Nedense insanoğlu elindeki kıymetler konusunda daima gaflet ve hata hâli içindedir. Halbuki hepimiz, bu dünyadan her an geçip gitmekteyiz.
Bir de hata yapma ve affetme hakkını daima kendimize verirken her şeyde mükemmel olma mecburiyetini muhatabımızda görürüz. Halbuki insan her an yaratılan bir varlıktır ve tecrübe dediğimiz şey onun yaşadığı hayattan doğmaktadır. O sebepten yaşamak bir öğrenme yolculuğudur. Öyle ki, maneviyatımız tecrübelerimizin kendisidir.
Sözü uzatmadan hayatın tadına varmak için kıymet bilmek, değerleri fark etmek, sevdiklerimizle güzel zamanlar yaşamanın harikuladeliğini görmek, sevmek ve sevilmek gerektiği ortadadır. Güzel ve mükemmel insanlar tesadüfen ortaya çıkmıyorlar.