Bu dünyada hayatı yaşanmaya değer kılan biraz da güzel insanlar ve onların hatıralarıdır. İnsan, hayatta aradığı ufku, güzellik duygusunu, var olmanın neşesini onlarda buluyor. Güzel insanlar olmasaydı yaşamanın ve var olmanın hiçbir değeri olmazdı. Onlar, bizim maddeden manâya açılan pencerelerimizdir.
Güzel insanlar sayesinde yaşamanın lezzetine varıyoruz. Onlar bu âlemden gidince gidişleriyle hüzünleniyor ve hatıralarıyla teselli buluyoruz.
Güzel insanlar bence bu hayatın ve yaratılışın gayesidir. Burada bahsettiğim elbette ahlaken, davranışı ve sözüyle, duygusu ve düşüncesiyle güzel olmayı başarabilmiş olanlardır.
Artık hayatımızda daha az görünür oldu güzel insanlar. Ya da insanlar içlerinde var olan güzelliği eskisi gibi dış dünyaya yansıtmak istemiyorlar. Halbuki bu dünya güzel insanlarla beraber vardır. Dünya onlar için ve onlarla dönüyor. Varlık onlar için var oluyor bu âlemde.
Bu âlemde hiçbir şeyin kötülük ve kötüler için var olduğunu düşünmüyorum. Dünyanın şu mevcut hâline bakarak bile bunun böyle olduğunu ve olageldiğini ifade etmek isterim.
Bu dünyada her şey güzelin, güzelliğin, iyiliğin çoğaltılması, artması, zuhur etmesi içindir. Aranan, istenen, arzulanan da odur. Sonuçta dünya güzel insanlarla güzel, iyilerle iyi, sevenlerle muhabbetlidir. Bu yüzden de güzelliği, iyiliği ve muhabbeti her dâim çoğaltmak ve gönülden gelerek yaşamak gerekir.
