Bazı derin duygular insanın özünde gizli kalmalı. İnsan o temiz ve güzel duyguları özünde, kimseye sezdirmeden yaşamalı.
Duygular, onları gizlemekten değil, ortaya çıkarmaktan incinir bazen. Duygumuzu ifade ettiğimiz insanlar bir sevgili kadar hassas ve kıymet bilir olmalı. Yoksa duygular kolay incinir. Duyguları incinen bir insan derin bir hüzün hâline düşer.
İnsan elinden geldiği kadar samimiyetini muhafaza etmekle beraber samimiyetsiz çevrelerden ve kimselerden de hemen uzaklaşmalı. Hele böylesi devirlerde kendi iç âlemini gözü gibi korumalı...
Duyguların bu hayatı güzel yaşamada bize verilmiş bir imkân olduğunu düşünüyorum. Onlar temiz ve mahfuz kılındıkça insan da korunmuş olur.
Duyguları sakınmak ve vicdanımızı temiz kılmak içimizde bir cenneti yaşamak demektir. Cennet bir duygu hâliyse eğer sevgi, güzellik ve iyi niyetle bezenmiş bir gönül bize onu verecektir. Elbette bunun için duyguların gözümüz gibi korunması gerekir.
Dediğimiz gibi insan duyguları kolay incinir. Duygularını incinmekten koruyabilenler özündeki huzur hâlini bulup da yaşayabilen güzel insanlardır.
