Hayat her zorlukları getirse de karşımıza yılmadan, pes etmeden, çözümler üretip o engelleri kaldırmak gerek, bir gülümseme ile her açıdan pozitif bakmak. Çünkü yaşamımız boyunca hayatın acısıyla tatlısıyla göreceğimiz daha nice günler var ama her zaman şunun bilincindeyim ki ve ailemden öğrendiğim her sabah uyandığımda hayata inat gülümseyerek uyanıyorum sabaha. Sağlıklıyım, görebiliyorum, duyabiliyorum ve yürüyorum bunlara sahip olamayan insanlar var fakat hiç yine de hayata inat gülümsemelerini bir an olsun bırakmıyorlar. İnsan anlıyor ki en güzel zenginlik, sağlıktır. Gülümsemek, karşındaki insanı da tebessüm ile etkilemektir. Zira gülümsemek en uzak insanları bile yaklaştırır birbirine. Kalpten kalbe köprüler kurar ve sevgi akışını sağlar. Ayrıca kalbe de iyi gelir; çünkü gülümsemeyi bilen bir insan daima neşeli, mutlu, huzurlu olmayı da bilir. Bir insan bir gününü üzüntü acı, keder ile geçirdiğinde vücudumuza verilen zararları bilse, değil her gün her an her saniye mutlu olmayı düşünür.
Gülümseme bulaşıcıdır; bir insana gülümsediğimiz zaman o da bize gülümser. Hediye yerine geçer. Gülümsediğimiz bir kişi mutlu olur. Anlayış göstermektir. Herhangi birisinin bir hatası olduğunda ona gülümsediğimizde ''Sıkıntı yok, üzme kendini'' mesajı vermiş ve onu rahatlatmış oluruz. Gülümseyen insanlar bize her zaman sevimli ve sevecen gelir. Onlarla daha sıcak dostluklar veya arkadaşlıklar kurabiliriz. Bazen ilaç gibidir, hastalıkları giderir, güç verir insanlara. Gülümsemenin etkisinden hayatımızın her alanında faydalanmalıyız. İnsanlarla dostane sohbetler yapmak, onlarla daha güzel bir iletişim sağlamak için sürekli gülümsemeliyiz.
Her an gülümse, boş ver ne düşündüğünü bilmesinler. Ve her şeye rağmen patlat bir kahkaha, bırak neden güldüğünü merak etsinler.
İnsan ölürken hiç gülümser mi? Evet gülümser bu gözler buna şahitlik etti ve bir söz kulaklarımda inledi. Nasıl yaşar isen öyle ölürsün. Hayata inat son bir kez gülümseyerek veda etti.