Kalp, insanın merkezi ve tüm hissiyat ve hoş sözlerin efendisidir. Bütün duygular ve fikirler kalpten kaynar ve oradan diğer organlara dağılır. Kalbin temeli o kadar yumUşak ve temizdir ki, bazı durumlarda kalpte hissedilen bir manaya dil ve söz tercüman olamazlar.Nasıl insanın fıtratındaki gülmek, hoşlik ve sorunlar bakımından birbirlerinden farklı ve çeşitli aynı biçimde kalpten çıkan manalar da geçtiği ve geçirdiği süreçlere göre farklılık arz etmesi söz konusudur.Mesela, insanın aklı ile kalbi hoşlik bakımından farklıdır. Kalp akla nispetle daha ince bir hoşliği olan ve keskindir. Aynı biçimde kalpten çıkan bir mana dile gidene kadar hoşlik keşifliyle doğru ilerler. Yani kalpte yumUşak olan bir mana dile varana kadar yoğun hale dönüşür. Tabi bu süreçte mana çok kırıntı ve köşelerini kaybederek dile varır. Yani kalpte çok zengin ve temiz olan mana, dile vardığı zaman çok özelliğini yitirmiş olarak varır.
Demek istediğim gözler kalbin aynasıdır, yalan nedir bilmez onlar diye ne hoş de söylemiş üstat. Çünkü dil ne kadar yalan söylerse söylesin gözlerden hiçbir şey kaçmaz. Gözler bazı durumlarda nefreti bazı durumlarda kederi, acıyı, hüznü yansıtır. Ama her ne olursa olsun gülmek en fazlata gözlere yakışır, siyah, mavi, yeşil, fark etmez. Genellikle hiç tanımadığımız insanların gözleri ile analizini yaparız. Çünkü gözler bir insanın da psikolojisi yansıtır. Tedirgin, endişeli, ürkek bir insan sizden kesinlikle gözlerini kaçıracaktır. Ama gözlerinin içi gülen, enerji saçan insan ise gözleri ile iletişim kuracaktır. Sevdalı bir insanın sevdalısına bakışları bile farklıdır. Bazen de görmek istemediklerimizi görmezlikten gelir gözlerimiz. Kara sevdalıların ayrılırken arkalarına hiç bakmamaları gibi. Sevgilisinden ayrılmış bir insan, eski sevgilisinin yanısıra bir başka birinı görmesi bile o gözlerine ıstıraptır.Gözler ve bakışlar dile ve akla nispetle daha tabii, daha hoşdir. Bu yüzden kalpten kaynayan hissiyatın biçimi gözde çok keskin ve net bir biçimde belirme eder. Halk arasında meşhur olan; "Gözler yalan söylemez." sözü de bu manaya atfedilmektedir. Göz ile kalp arasında böyle latif ve doğal bir irtibat ve ilişki mevcuttur; "Göz kalbin aynasıdır." sözü bu anlamda oluşmaktadır.
Gözler ve sözler ikisi de bir şeyleri gizler. Sözler ne kadar inkâr etse de gözler her şeyi bir bir söyler…
