"65 Yaş Üstündeki herkesi öldürün"!..
Padişahın kesin emridir..
Gençlerden biri,
babasını samanlığın altına özel yaptırdıkları sığınağa saklar..
65 yaş üstündekiler toplanır ve infaz edilir..
Padişah uyanıktır..
Bakar ki herhangi bir direniş olmamıştır,
hatta babalarını kendi elleriyle teslim edenler bile olmuştur...
Aradan bir süre geçtikten sonra, padişah
"elli-altmış yaş arasındakileri deniz kenarına toplayın"
der,
toplarlar..
Padişah;
"size üç gün süre..
Üç gün sonra geliceğim bana kumdan tespih yapıcaksınız!.
Eğer beceremezseniz hepinizin başı kesilecek"
der..
Uğraşırlar didinirler ama kumdan tesbihi bir türlü yapamazlar!..
Üçüncü günün akşamı babasını sakladığını bile ölüm korkusundan unutan genç adam, koşar babasının yanına
durumu anlatır...
Süre bitmiştir..
Deniz kenarına toplanırlar Ortada tespihten eser yoktur..
Cellatlar hazırdır..
Halk korku içinde kimisi eşinin, kimisi babasının,
kimisi abisinin,
kimisi en yakınının infaz kaygısı içinde...
Padişah Alana infaz emri için gelir..
"Verilen süre doldu görevi yerine getiremediniz!."
der ve tam cellatlara infaza başlayın diyecekken;
Babasını gizleyen adam, padişaha tüm halkın duyacağı ses tonuyla seslenir;
"Padişahım biz bu görevi yerine getirirdik,
lâkin bir sorun niye getirmedik" der!..
Padişah;
olmayacak bir şeyin cevabı da olamıyacağını bildiği için,
alaycı bir edayla "neden?!."
der..
Genç adam cevap verir:
"Hünkarım biz çok düşündük kumdan tespih taneleri yapmak zor değil..
Lakin bunun İmamesi nasıl olacak?!.
Padişahımız ya beğenmezse!..
Siz bu konuda çok tecrübelisiniz..
İmameyi siz varken bizim yapmamız ne haddimize...
Siz İmameyi yapın biz de taşları etrafına hemen diziverelim"
der..
Padişah çok zor durumda
kalmıştır..
İnfaz emrini veremez mecburen "tamam sizleri afettim" demek zorunda kalır..
Döner kurmaylarına;
"Ulan şerefsizler hani hepsi ölmüştü bunların?!.
Saklanan tecrübeli birini gözden kaçırmışınız!."
der...
****
Evet üretilen bir virüs hayatımızı ve dünyamızı alt üst ederken diğer tarafta hedef aldığı kitle, hayatımızın aslında en kıymetlimiz olan,
hafızamız olan,
bir sözleri ile bizi yaşatacak ya da
kırk yıl ileri götürecek olan
Tecrübelilerimizi hedef almakta..
Maalesef öyle bir psikolojik duruma geldik ki;
neredeyse virüsün sebebi ilan edeceğiz onları..
İşte bunu onlara yapmayalım, onları incitmeyelim lütfen...
Tıpkı Babasını gizleyen Evlat gibi onlara çok kıymetli olduklarını, onlara çok ihtiyacımız olduğunu, onlarsız bu karanlık yoldan çıkamayacak olduğumuzu ve onları çok sevdiğimizi hissettirelim ve şunu unutmayalım;
onları feda edersek sıra bize gelecek..
Mesela ben 59 yaşındayım ve
kumdan tesbih nasıl yapılır onu
da bilmem..
Çok krizler yaşadık hayatımızda lakin; rahmetli ya da halen yaşayan baba ve analarımız hep bir yol bulur bizi çıkarırdı!.
Biz onları gözden çıkaran ne İngiliz ne de İtalyan’ız!..
Sıkı sıkı sarılın korkmayın onlar bizim olsa olsa PANZEHİRİMİZ olur..
Yeterki biz onların VİRÜSÜ Olmayalım..
Evinde kal değil;
BİZIMLE KAL DEME VAKTİDİR..
Mescid Vahye kafa tutarsa, DIRAR olur!.
Âlim Vahye kafa tutarsa,
BEL'AM olur!.
Servet Vahye kafa tutarsa,
KÂRUN olur!.
Zeka Vahye kafa tutarsa,
HÂMAN olur!.
Güç Vahye kafa tutarsa,
FİRAVUN olur!.