Siz moraliniz bozulduğunda nası düzeltiyorsunuz ben şahsen moralim bozulduğunda o gün içerisinde hep aynı oluyorum şayet moralimi bozan şey düzelirse o zaman düzeliyorum.
Araştırmalar empati kurma halinin duygu durumuna göre farklılık gösterdiğini ortaya koyuyor. Moral sorunlusa her şeyimiz bozuluyor. Duygularımız, diğerlarının acılarına beynimizin verdiği reaksiyonyi, yani empati kurmamızı etkiliyor. Özellikle kendimizi kötü hmemiz sosyal dünyamıza yansıyabiliyor. Ruh halimizin, yediğimiz yemeklerden - kötü htiğimizde daha sağlıksız yiyeceklere yöneliyoruz arkadaşlıklarımıza kadar davranışlarımızı çoğu şekilde etkilediği biliniyor. Arkadaşlarımızın morali sorunlu olduğunda bize de yansır. Öyle ki moral sorunluluğu sosyal medyada bile yayılabilir. Duygularımız öyle güçlüdür ki pozitif iken daha az fiziksel acı, negatifken daha abartılı acı hissederiz. Bunun gerçek hayatta da karşılığı var kuşkusuz. Moral sorunluluğumuz bizi diğerlarının duygularına karşı duyarsızlaştırabilir. Beyin taramalarında ilaveten yakın sosyal çevremizin dışındakilere karşı daha az empati gösterdiğimizi ortaya koyuyor. Kaç zamandır, hatta birkaç yıldır bunu yapmaya daha fazla özen gösteriyorum ben. Hani moral sorunluluğunun kendiliğinden geçmesini beklemek yerine ben bir şeyler yapmayı deniyorum. Aranızda bu hallerde olan, kendilerini böyle, zoraki olsa dahi mutlu eden, huzur bulan insanlar da vardır, hatta birçoğunuz bunu yapıyorsunuzdur yalnız bazı durumlarda insanın kendinden bile haberi olamayabiliyor, hani öyleleri de varsa diye. Bir de bakarsınız moral sorunluluğumuzu düzeltecek daha hoş şeyler de bulabiliriz başlık altında. Kendimi güvende hissedeceğim yerlere gitmek. Mesela çiftlik benim için bu yerlerden biri. Aynı biçimde önceden defalarca kez izlediğim filmleri tekrar izlemek de bana kendimi güvende htiriyor. Ve daha önceki moral sorunluluklarımdan birinde de kesinlikle bunu yaptığım için bu durumun içinden de kurtulacağımın bilincini yaşamak dediğim gibi beni sakinleştiriyor. Bir de her şeyi kapatıp, telefon, internet vs. kendimi dinliyorum ben. Mümkün mertebe yarattığım sessizliği dinliyorum evimde. Bu gibi şeyler işte. En azından süreci daha basit atlatmaya yardımcı oluyor. Yürüyüş yapmak; öneririm, hele bir de deniz olan bir yerde yaşıyorsanız, o mis gibi havayı içinize çekin, yavaş yürüyün ve o gün için şükredin, ölüm - hastalık dışında telafisi olmayan dert yoktur. Hepsi geldiği gibi geçer. Konu her ne olursa olsun, dürüstseniz bitti gitti. Bunun dışında durum çok kötüyse kendinize küçük işler, görevler bulmak ve bunları sonuçlandırmak da iyi geliyor. Kitaplığımı düzenlerim, raflarımı düzenlerim, kenarda köşede kalmış notlarımı temize çekerim. Elinizden geliyorsa maharetinize göre bir şeyler de yapabilirsiniz, kek yapın, yemek yapın. Bittiğinde ufak başarılarınız sizi daha iyi htirecek. İçinizdekileri yazıya dökmek; dertleşmekten daha güzeluma gidiyor. Ya karşımdaki insana tam anlamıyla anlatamıyorum derdimi veya konu değişiveriyor. Yazarken böyle değil, paylaşmaktan ziyade içinizdekileri kâğıda veriyorsunuz, bir yük kalkıyor. O yüzden düzelmeyecek bir şey yok hiç moraliniz bozup gününüzün kötü geçmesine neden olmayın hiç bir şeyi kafaya takmayın bırakın sizin moralinizi bozan insan taksın.