Abazdağı'nda Bir Gün - Yasin ŞEN

Eğitimci-Yazar Dr. Yasin Şen köşesinde Abazdağı'nda Bir Gün isimli yazısına yer verdi. İşte o yazı..

Bugünü Abazdağı'nda geçirdim. Toprağın, ağaçların ve sâir bitkilerin kokuları dimağına alabildiğine dolarken bende vatan duygusu yerini derin bir muhabbete bırakıyordu. Kuşlar cıvıl cıvıldı. Anlayamasam bile bu seslerin derin manalar yüklü olduğunu biliyordum. Çünkü kuşları gönlümle dinliyordum. 

Çocukluğumun geçtiği bu aziz topraklarda yürüdüm. Önceleri çilek yediğim yerlere gidip yine o nefis çiçeklerden yedim. Ormanları dinledim. Yeni doğan fındıkları izledim. Sonra kalbimin en derinlerinde bu dünyadan göçmüş büyüklerimin hatıralarını duydum. Kalbimle beraber onlara yeniden Abazdağı'nın bu temiz ve masum havasını teneffüs ettirdim. 

Hiçkimsenin hatırına uğramayan bu hâller, düşünceler ve duygular neden benim gönlüme böyle birdenbire doluveriyor? Çünkü öldü zannedilen akrabalarım, unutuldu denilen hatıralar bende hâlâ capcanlı yaşıyor da ondan... Ben birkaç asrın ölüsüyle yaşayan biriyim. Gönlüm mahşer yeri gibi... Ummadığım hayaller, düşünceler ve hatıralar oraya uğrayıp yeniden var oluyorlar. Bu Abazdağı'nda biraz daha belirgin oluyor bende. Burada bütün insanlar ve geçmiş zamanlar yeniden diriliyor. Bu yüzden Abazdağı'nı seviyorum. Onun bana böyle bilmediğimi sandığım şeyleri hatırlatmasına hayranım... Ondayken ilhamım doludizgin. Gönlümün semalarından kalemime akıyor her şey... Abazdağı güzel, Abazdağı âşık, Abazdağı kendini bilen bir insan-ı kâmil gibi... 

Beni besleyen bu toprakları şimdi kalemimle yükseltiyorum. Bu bizde olması gereken bir kadirşinaslıktır. Vatan bizden bunu istediği gibi Abazdağı da o ana gibi kuşatıcı engin cömertliğiyle bunu her zaman hak ediyor. 

Vatan duygusu yaşadığın ve nasiplendiğin toprağı muhabbetle yüceltmek demektir. Bu duygu bize biraz verilir ve biz onu zaman içinde kendimiz besler ve çoğaltırız. Bu sebepten Abazdağı'nı sevmek emek isteyen bir meseledir. 

Ben bunları yazarken sakinleştim. Tıpkı Abazdağı toprağını adımlarken yüreğime dolan huzur gibi şimdi bu satırları yazarken de genişliyor gönlüm. Öyleyse diyorum, bir insan kendisine böyle huzur veren bir memlekete âşık olsa yeridir. İnsanlar hep kaçacakları bir yer arayadursun, ben cennetlerden birine burada eriştiğimi duyuyorum. Bu duymaktan da öte Abazdağı'nı yaşamaktır...