Oturur ağlarım - Yasin Şen yazdı!

Eğitimci Yasin Şen köşesinde Oturur ağlarım isimli yazısına yer verdi. İşte o yazı..

İnsanın güzel hasletlerinden birisi sabır. Onu günlük hayatımızda giderek daha az anıyoruz. Fakat bu, sabrın öneminden bir şey eksiltmez. Sabrı kendine zırh gibi giyinen güzel insanlar var hâlâ. Aşağıda onu söz konusu etmek istiyorum. 

Afyonkarahisar’da bir vaiz Cuma namazından önce kürsüde, vaaz esnasında anlatmıştı. Bir arkadaşı arabasıyla yolda giderken gayr-ı ihtiyari bir hata yapmış. Yaptığı hata neredeyse bir kazaya sebebiyet verecekmiş. Neyse ki, bir şey olmamış. Adam bir kenarda durmuş. Başka biri de aracını kenara çekmiş. İnmiş aşağıya… Elinde levye ile vaizin arkadaşına doğru yürümeye başlamış. Ön kapıya kadar gelip başını cama uzatarak adama şöyle demiş: “Ben şimdi şu levyeyi kafana indirsem, ne yaparsın!”. Adam bakmış ki, herif çok öfkeli. Ters bir cevap verse kavga olacak. Şöyle demiş: “Ne yapacağım, oturup ağlarım!” Elinde levye ile kavgaya gelen adam önce bir şaşırmış, sonra geri doğrulmuş. Bakmış adam samimi, çekip gitmiş. 

Şimdi arabadaki abi, elinde levye ile üzerine gelen adama kötü şeyler söyleyebilir miydi? Çok doğal bir şekilde hem de... Sonra ne olurdu? Hiç de iyi şeyler olmazdı sanırım. Bu abi, öfkeli adama böyle karşılık vermekle ne kazandı? Hem kendini, hem o adamı kurtardı, hem de bir kahraman mevkiine yükseldi. Öyle mi? Öyle. 

Mânevî hasletlerin, güzelliklerin huyu böyledir. Şimdi hiç etkisi yokmuş gibi gözükebilir. Fakat aradan nice yıllar geçse de unutulmazlar, sahibini hayırla zikrettirirler işte böyle...